m.s. “Nedlloyd Tasman”, containerschip, 1982, reductie machinevermogen.

Foto boven: Het containerschip s.s. “Nedlloyd Tasman”, in 1982 bij de RDM in dok voor een modifikatie van de voortstuwing.

Energie-economische voortstuwing voor “Nedlloyd Tasman”.
Het turbineschip “Nedlloyd Tasman” meerde op dinsdagmorgen 5 oktober 1982, nog in het donker, af aan de RDM-werf. Op dinsdag 19 oktober vertrok zij weer om – na wat afstelwerkzaamheden aan de turbine-installatie en enkele andere beproevingen in op open zee – door te varen naar Tilbury in Engeland voor belading. Vervolgens zal zij een regelmatige dienst varen tussen Europa en de Arabische Golf. 
In een tijdsbestek van 11 werkdagen is de voortstuwingsinstallatie van het containerschip s.s. “Nedlloyd Tasman” ingrijpend gewijzigd. Tevens werden elders aan het schip nog een aantal interessante werkzaamheden verricht. Ruim voor de aankomst van het schip was bekend, dat haar machinevermogen van 32.000 apk teruggebracht moest worden naar 21.000 apk, waarbij de omwentelingen van de schroef per minuut van 110 naar 90 gebracht moesten worden. 
Maar waarom deze ingreep? U begrijpt het al; de hoge brandstofprijzen. Men verwacht met deze aanpassing zo’n 25 ton brandstof – â raison van circa 500 gulden per ton – per etmaal varen te besparen, bij een matige vermindering van de vaarsnelheid. Bij grotere schepen wordt dan doorgaans de stroomturbine-installatie vervangen door Dieselmotoren. Omdat het schip op middelbare leeftijd is, wat je haar overigens niet kan aanzien, heeft de rederij besloten de bestaande stoominstallatie aan te passen. 
Deze wijziging hield in grote lijnen het volgende in. Het handhaven van de stoomdruk, doch het verlagen van de stoomhoeveelheid voor de turbines. Dit werd bereikt door het verwisselen van de stoomtoevoer ringsegmenten en van alle tussenschotten in de hogedrukturbine en van twee tussenschotten in de lagedrukturbine. Tevens werd de eerste tandwielvertraging van het hogedruk gedeelte verwisseld. Dit heeft iets te maken met een “normaal” planetair of “ster” tandwielsysteem. 
De laatste wijziging van de voortstuwingsinstallatie was het monteren van een nieuwe iets kleinere schroef met een andere spoed van de firma Lips. De afgenomen schroef is voor alle zekerheid aan boord opgeslagen. Al deze werkzaamheden zijn onder toezicht van de turbinebouwer, Stal Laval uit Zweden, in een drie-ploegen systeem zeer vlot verlopen. Het schip moest droog in het dok vanwege het wisselen van de schroef. Daarom beschouwde de rederij dit als een tussentijdse dokking, die ook maar vijf dagen in beslag nam. 
In 1980 was het gehele schip bij de RDM gegritstraald en van een SPC verfsysteem voorzien. Dit betekent Self Polishing Coating, een verfsoort die in zeven lagen wordt aangebracht en die zichzelf door het langsstromende water polijst en dus steeds gladder wordt, waardoor de waterweerstand aanzienlijk zal verminderen. Aangezien de verf nog in goede staat was, te zien aan de groene of blauwe kleur, hoefde aan opnieuw verven van de huid niets te gebeuren (iets voor pleziervaarders?). Alleen de buitenboordkasten, stabilisatievinkasten en het roer werden met conventionele verf behandeld. 
Zoals het schip aan de werf kwam kon het ruim 1600 stuks 20 voet containers meenemen. Het ietwat verminderen van dit aantal en daarvoor in de plaats de capaciteit voor 40 voet containers te vergroten vond de rederij eigenlijk wel beter. Zou de RDM ruim 4 en 6 voor een schappelijk prijsje willen veranderen in dezelfde tijd? Ook dat kon en aldus geschiedde. De afdeling Scheepsbouw van de Reparatie trok haar gele regenjasje aan – weet u nog in oktober? – en de containergeleidingen in ruim 4 en 6 werden keurig verplaatst en aangebracht. 
Het regenwater werd regelmatig uit de ruimen gepompt en stikstof ofwel onbrandbaar gas werd in de brandstoftanks naast de ruimen gepompt. Uiteraard uit veiligheidsoverwegingen in verband met laswerk. Samenvattend kan gezegd worden, dat alle afdelingen van de Reparatie met plezier en elan aan het schip hebben gewerkt. Door een goede planning, samenwerking en inzet van iedereen, kan zowel de rederij, het classificatiebureau als de werf er met voldoening op terugzien. 
(Bron: Nieuws van de RDM, nov/dec 1982) 

Omschrijving:
In een tijdsbestek van 11 werkdagen is de voortstuwingsinstallatie van het containerschip s.s. “Nedlloyd Tasman” ingrijpend gewijzigd. Om het brandstofverbruik met ruwweg 25 ton per dag te verminderen werd het vermogen van 32.000 apk (bij 110 omw/min) terug gebracht naar 19.000 apk (bij 90 omw/min). Tevens werden elders aan het schip nog een aantal interessante werkzaamheden verricht. 

Artikelen:
– Energie-economische voortstuwing voor “Nedlloyd Tasman”, Nieuws van de RDM, nov/dec 1982, blz 3-4:  
PB-1982-11-12.pdf

Bronnen:
Marhisdata