Foto boven: 16-9-1965. Transport 10 slags krukas naar Zweden.

Krukas met 10 krukken, 170 ton. 
Voorman-bankwerker A. Sluyters weet alles van krukassen. Nu mag dat ook best, want hij heeft er al twintig jaar lang dag-in-dag-uit mee te maken. Hij zal in de loop van die twintig jaren, schat hij, bij de bouw van 160 tot 170 krukassen betrokken zijn geweest. Binnenkort gaat uit baai 12 van de machinefabriek de zwaarste krukas waaraan de heer Sluyters heeft meegewerkt. Het is trouwens ook het zwaarste exemplaar dat de RDM ooit in eigen bedrijf heeft vervaardigd, geheel gesmeed, gedraaid en samengebouwd. 
De as wordt gemaakt in opdracht van de Zweedse werf Eriksberg in Göteborg voor een daar in licentie te bouwen Burmeister & Wain dieselmotor die met ongeveer 25.000 pk een bulkcarrier van ca 80.000 ton moet voorstuwen. De as heeft tien krukken, weegt ongeveer 170 ton en heeft een lengte van ca 18 meter. De RDM was als enig Nederlandse bedrijf in staat deze krukas te bouwen, dankzij de nieuwe grote Wagner draaibank die een goed jaar geleden in gebruik werd genomen. 
Overigens is het bouwen van krukassen niet alleen een kwestie van bedrijfsuitrusting, maar ook van ervaring. “Je moet er een paar jaar voor zijn mee gegaan”, aldus de heer Sluyters, “om met zo’n ding behoorlijk weg te komen”. De precisie eisen die men op het ogenblik stelt zijn enorm hoog; er moet worden gewerkt binnen toleranties van enige honderdsten millimeters. Die nauwkeurigheidseisen lagen twintig jaar geleden heel wat lager. De krukassen waren toen ook aanzienlijk lichter dan nu: vijftig tot vijfenvijftig ton was al heel wat. Gaan er nu zo’n 1500 bankwerkersuren in een krukas, destijds ongeveer de helft. Vroeger was het samenstellen van een krukas werk voor één bankwerker en een leerjongen, op het ogenblik staan er zo’n twaalf tot veertien man aan. 
De heer Sluyters heeft ons precies uitgelegd hoe het samenstellen van een krukas in z’n werk gaat; een ingewikkeld verhaal waarvan we voor U herhalen, dat het bijzonder veel nauwkeurigheid vraagt. “Ach, het wordt routine”, zegt de heer Sluyters. Waarbij hij zich intussen goed realiseert, dat een fout een schadepost van f 20.000 tot f 25.000 kan betekenen. En het is ook wel tot hem doorgedrongen, dat de Zweedse opdrachtgevers voor die 170 tons as het toch eigenlijk wel erg knap vonden, zoals ze het werk zagen gebeuren. 
Of meneer Sluyters nu ook aan krukassen denkt als hij vrij is? Een heel klein beetje, maar dan gaat het om de krukas van zijn automotor. Zijn vrijetijdsbesteding is een auto, voor hem en zijn vrouw om er in te rijden, voor hem alleen om eraan te sleutelen. De heer Sluyters, nu 59 jaar waarvan 31 jaar bij de RDM, is vanaf zijn jongensjaren gek met motoren. Op zijn dertiende jaar reed hij al motor en dat heeft hij gedaan tot voor kort. Toen was het beter voor zijn vrouw maar niet meer achter op een motor te klimmen. Vandaar die auto nu. Niet om er kilometers mee te vreten, maar bijvoorbeeld om er mee naar Renesse te rijden om er te zwemmen. De heer Sluyters heeft namelijk ook veel plezier in zwemmen. 
Twintig jaar krukassen: een ontwikkeling van vijftig tot honderdzeventig ton. Hoe zwaar zullen de assen zijn als voorman-bankwerker Sluyters met pensioen gaat? 
(Bron: Nieuws van de RDM, september 1965) 

Omschrijving:
De krukas werd gemaakt in opdracht van de Zweedse werf Eriksberg in Göteborg voor een daar in licentie te bouwen Burmeister & Wain dieselmotor, die met ongeveer 25.000 apk een bulkcarrier van ca 80.000 ton moet voorstuwen. De as heeft tien krukken, weegt ongeveer 170 ton en heeft een lengte van ca 18 meter. 

Artikelen:
– 10 krukken, 170 ton, bedrijfsblad “Nieuws van de RDM”, september 1965, blz. 6-7: PB-1965-09.pdf.

Bronnen:
– Artikelen hierboven.