Werkponton "Tak 7", 1964, uitrusting.

De dingen lopen wel eens wat anders dan we hopen en verwachten. Op 31 juli 1964 lag de "Tak 7" weer bij ons voor de wal en werd begonnen met het van boord halen van de installatie waarmee de Amerikaan Red Adair de gasspuiters in de Duitse Bocht bij Borkum zou afsluiten.
De zee ter plaatse kookt nog steeds en de deskundigen breken er zich, op het moment dat wij dit schrijven, nog het hoofd over hoe de gaten naar die stikstofbel diep onder het zeeoppervlak moeten worden afgedicht. De "Tak 7" is ongeveer drie weken buitengaats geweest, na op onze werf ingericht en zeeklaar te zijn gemaakt voor de operatie in de Duitse Bocht.

Omschrijving:
Het aanbrengen van de verschillende installaties en het zeeklaar maken van de ponton vormden weer een stuk bliksemwerk. Het was op 25 juni 1964 laat in de avond, dat de R.D.M. van Brown and Root - Heerema de opdracht voor het in gereedheid brengen van de "Tak 7" kreeg. De daarop volgende vrijdag en het weekeinde is men bezig geweest met de voorbereidende werkzaamheden (meten en tekenen en het dek van het ponton "glad" maken), zodat men in de loop van maandag 29 juni kon beginnen met het aanbrengen van de fundaties voor de aan dek te plaatsen apparaten en zo meer. Tijdens het weekeinde van 4 op 5 juli is men met dat werk klaar gekomen.
De „Tak 7" werd om te beginnen uitgerust met twintig tanks, die moesten worden gevuld met 1500 ton van een spoelmiddel - bestaande uit bariet, stijfsel en zout water - dat in het boorgat zou worden geperst. Verder is een uit Duitsland aangevoerde Amerikaanse persinstallatie aangebracht, die de barietmodder onder een druk van 900 atmosfeer in het 3000 meter diepe boorgat moest spuiten. Zou de spuiter door middel van de bariet-modder zijn bedwongen, dan zouden de kraters worden verzekerd met cement, waartoe aan boord van de "Tak 7" een cementfabriek van de Halliburton Cy werd gezet. Tenslotte werden aan het dek van de "Tak 7" nog een kleine elektrische centrale (voor de ankerlieren en schijnwerpers), een dagverblijf voor de bemanning en een helikopterplatform geplaatst. De installatie geschiedde onder supervisie van Red Adair, die op zich had genomen de gaskraters bij Borkum te dichten.
Voor wat ons betreft was het werk snel geschied, eigenlijk binnen een week. Helaas duurde het aanmaken van de barietspoeling wat langer dan men had gedacht en tenslotte kwam er nog een kink in de kabel, doordat de weersomstandigheden het aanvankelijk onmogelijk maakten uit te varen.
Maar nadat de "Tak 7" op 7 juli was vertrokken en door L. Smit & Co. op de locatie in de Duitse Bocht was gebracht, bleek de spoeling die men aan boord had niet geschikt. In de Duitse havenstad Emden werd nieuwe spoeling aangemaakt, maar ook daarmee kreeg Red Adair de gasspuiter niet onder de knie. Van der Taks Bergingsbedrijf, eigenaar van de "Tak 7", had inmiddels zelf weer behoefte aan dit vaartuig, zodat het naar Rotterdam werd teruggesleept. De aan boord aangebrachte installaties zullen voorlopig in Rotterdam blijven. Jammer voor Red Adair en eigenlijk ook jammer voor de medewerkers van de R.D.M., die zich zo hebben ingespannen om de "Tak 7" zo snel mogelijk voor de operatie in de Duitse Bocht in gereedheid te brengen.
(Bron: Nieuws van de RDM, augustus 1964)

Artikelen:
- Het pakte wat anders uit, bedrijfsblad "Nieuws van de RDM", augustus 1964, blz. 8: PB-1964-08.pdf.

Meer foto's:
- Foto 1: Verbouwing en uitrusting van het werkponton "Tak 7" om het gat boven een gasbel in de Noordzee te dichten.
- Foto 2: Verbouwing en uitrusting van het werkponton "Tak 7" om het gat boven een gasbel in de Noordzee te dichten.
- Foto 3: Verbouwing en uitrusting van het werkponton "Tak 7" om het gat boven een gasbel in de Noordzee te dichten.